بیش از دو هزار سال پیش، مردی بیست و پنج ساله از رم با قایق به جزیره رودس یونان سفر می‌کرد. او قصد داشت در آنجا سخنرانی عمومی کند. ناگهان کشتی دیگری ظاهر شد، یک کشتی پر از دزدان دریایی! آنها اهل کیلیکیا بودند، که اکنون ترکیه جنوبی است.

از دزدان دریایی کیلیکی در سراسر جهان باستان با ترس و وحشت یاد می‌شد. آنها معروف بودند که کشتی‌های بزرگ تجاری را می‌ربایند، بارها را می‌دزدند و مسافران را به عنوان برده می فروشند. اما این دزدان دریایی علاقه‌ای به بردگی گرفتن مرد جوان اهل روم نداشتند. زیرا وی از یک خانواده مشهور است و به دلاوری در جنگ مشهور بود. به همین خاطر رومی‌ها برای باز پس گرفتن او پول زیادی پرداخت می‌کردند.

مرد جوان هم این را می‌دانست. بنابراین وقتی قرار شد دزدان دریایی برای آزادی او بیست تالنت طلب کنند، او تبسمی بر لب آورد. زیرا یک مرد با شهرت او مطمئناً پنجاه تالنت هم بیشتز ارزش داشت(این مبلغ معادل 30 میلیون دلار پول امروز است!) پیام‌رسانان با تقاضای باج‌خواهی دزدان دریایی به ساحل اعزام شدند، اما مرد جوان اصلاً نگران نبود. او در کشتی زندگی نسبتاً راحتی داشت. مثلاً اگر دزدان دریایی موقع خواب خیلی سر و صدا می‌کردند، وی غلام خود را می‌فرستاد تا به آنها بگوید ساکت شوند، گاهی اوقات او دزدان را مجبور می کرد که شعرها و سخنرانی‌هایش را گوش دهند. اگر آنها بی‌حوصله رفتار می‌کردند، او آنها را احمق می‌خواند و تهدید می‌کرد در اولین فرصتی که به دست آورد، آنها را خواهد کشت. دزدان دریایی به او می‌خندیدند، چه شوخی مضحکی! آخر یک زندانی در بند با دزدان دریایی چه کاری می‌تواند انجام دهد؟!

پس از یک ماه، سرانجام مبلغ درخواستی به دزدان پرداخت شد و مرد جوان آزاد شد. به محض رسیدن به خشکی، او یک ناوگان از کشتی‌های جنگی را مهیا کرد و برای مجازات دزدان دریایی بازگشت.

کشتی دزدان دریایی درست همان جایی بود که قبلاً لنگر انداخته بود. پس از کمی مقاومت، تمامی دزدان اسیر و در یکی از شهرهای روم زندانی شدند. اما آیا این کافی بود؟ نه. او هر یک از دزدان دریایی را یک به یک کشت.

این جوان کسی جز ژولیوس سزار نبود. در کل زندگی این حس انتقام‌جوی با اوهمراه بود... در طول عمر خود، ژولیوس سزار وسعت روم را دو برابر کرد. او یکی از معدود افرادی بود که به "دیکتاتور مادام العمر" شهرت یافت. ژولیوس سزار برای همیشه تاریخ رم و جهان را تغییر داد.